நிறை மாத கர்ப்பிணி போல்
நடை போடும் ரயில் பெட்டியே..
எத்தனை பொக்கிஷம் சுமக்கிறாய் நீயும்....
எதிரே அமர்ந்து உண்டு உறங்கி
ஓரப்பார்வை வீசி ஒரு வார்த்தை கூட
பேசாமல் இறங்கி செல்லும்
நாகரீகப் பெண் மேல் வரும்
ஈசல் ஆயுள் காதல்.....
எங்கேயோ பார்த்த நியாபகம் என்று
என்றோ சொல்லப் போகும்
ஓர் இரவு சிநேகிதங்கள்...
யார் எவர் என்றே தெரியாமல்
எதில் தொடங்கினாலும் அரசியலில்
முடியும் அர்த்தமற்ற பேச்சுகள்..
அழகான மழலை அது...
கடந்து செல்கையில்
அமைதியாய் கண் சிமிட்டி
அதன் புன்னகை பறிக்கும்
குறும்புகள்..
அனைவரும் உறங்கிய பின்
அமைதி ஒன்றே துணையாக
கடந்து செல்லும் மரங்களிடையே
காதலியைக் காண்கின்ற
ஜன்னலோரக் கனவுகள்...
கண்ணாடி பார்த்து சிரத்தையுடன்
தலை வாரி சிறிது பொழுது கழிக்கலாம் என்று
கதவோரம் நிற்கையில்
கண நேரத்தில் தலை கலைக்கும்
காற்றின் மேல் வரும் செல்லக் கோபங்கள்...
இத்தனையையும் ஏந்தி வரும் ஏந்திழையே
உன்னுடன் பயணிக்கும் போது தான்
அடடா...வாழ்க்கை அழகானது என்ற எண்ணம் வருகிறது......
No comments:
Post a Comment